Yeah! that's me, alam kong iniisip niyo wala kong problema lagi kasi I'm always giving my nice smile to everyone. Yun bang pag kinakausap ako ng taong problemado, gagawa't gagawa ako ng way to make them smile or laugh. pero syempre tao din ako and I know may limitations ang lahat.
KANINA, kasama ko ang friend ko (No need to mention) actually he texted me for some other reason he wanted to see me may ibibigay daw siya. Well pumunta ko gusto ko din siya makita it's not because he's cute but because I want to forget the exhausted feelings that I hide. Nung una masaya siya pero kahit anong gawin kong ngiti hindi ko matatanggi na kilalang-kilala na niya ako kahit na hindi pa kami masyadong nakakabond. eto ang convo namin...
Siya: (pagkabigay ng pink stuff toy)
Ako: Awwww! grabe ang cute :">
Siya: Anong meron?
Ako: Ha? wala ah. bakit?
Siya: Sige ganyanan na ha? (Ang madalas niyang sinasabi pag naglilihim ako)
Ako: Wala naman talaga. pauso ka ha.
Siya: Eye to eye tayo
Ako: (tumingin, nagtitigan hanggang sa lumihis siya ng tingin)
Siya: Sabihin mo na yan.. bahala ka di kita pakikinggan pag di mo sinabe sakin yan ngayon
Ako: e kasee..... (No need to mention)
Siya: kilala na kita, sa mata mo pa lang kita na kaya wag kang magtatago sakin.
Ayun. sobrang saya ko lang nung nalabas ko lahat sa kaniya AS IN LAHAT! tiwala ako na hindi ipagsasabi yun kasi trusted na siya although nadudulas na siya minsan sa iba naming friends pero tahimik lang siya.
Sobrang inabsorb ko yung mga payo niya, Sobrang nagulat din ako sa mga words of wisdom niya yung tipong hindi mo aakalain na ganun siya. And sobrang na touch ako kase kilala na niya ako kaagad kahit hindi kami ganun ka close. CLOSE kami dati pero hindi ko akalain na ganun na niya pala ako kilala.
love lots.
No comments:
Post a Comment